کمی
در آغوشم بگیر
عاشقانه مرا سیر بوسه کن
بگذار
بهشتم را زیباتر بدانم
من از داشتن
تو به خود میبالم
کمی از دلتنگی هایم کم کن
به من برس
من از رسیدن تو
خوب میشوم
نمی هراسم
از اینکه این همه دعا میکنم اما
تو نصیب باور خیالی من هم نمیشوی
میدانم
لحظه ی آخر سر میرسی
درست جایکه
خداوند نزدیک میشود
یادت باشد
خدا عاشقان را بی اندازه دوست دارد
فنجان ها را کنار هم میگذارم
رسم دلتنگی را عمیق تر میکنند
بخار ،صورتت را محو میکند
وزیر زیرکی عشق را سمتت روانه میکنم
من هنوز هم
به یاد اولین دیدار چای هارا
داغ مینوشم بلکه
مقابل حرارت چشمانت قد خم کنند
برای سینــــ بانو عزیز
که چای سبز خواسته بود
شیرینی غیر قابل
مقایسه ای دارد
لمس لبهایت روی لبهایم
من
آتشین بوسه ها را از کام تو دوست دارم
فقط کمی
هیزمش را بیشتر کن
صدای پایت را با گوش جان
میشنوم
به شرطی که قول بدی
.. بیایی ..
نه من را خام وعده کنی
نه چشمهایم را لبریز
انتظار
کاش بدانی جاده ها دست از سر من برداشته اند اما من هنوز
پا به جفت کنار خط به احترامت
قیام کرده ام
شانس با من سالهاست که قهر کرده
و من هم با او
گیجم نمیدانم
آخر چرا
دلتنگی
سهم من باید باشد
ازآنهمه
؟؟ زیباییت ؟؟
وقت نوشیدن نیست 
